زوال داوری
زوال داوری ، که به معنی پایان یافتن توافقی یا قهری صلاحیت داور برای انجام داوری است سبب می شود که توافق طرفین برای حل اختلاف از طریق داور کنونی، منتفی گردد یا به طور کلی، رسیدگی به دعوی در صلاحیت مراجع قضایی واقع شود. در این موارد زوال داوری تحقق می یابد.
به استناد ماده 481 قانون آیین دادرسی مدنی داوری در موارد ذیل از بین می رود :
1- زوال داوری با توافق کتبی طرفین دعوا
2- زوال داوری با فوت یکی طرفین دعوا
3- زوال داوری با حجر یکی از طرفین دعوا
همانگونه که ملاحظه می نمایید در موارد 3 گانه یادشده ، داوری از بین می رود ولی بعضاً مشاهده می شود داور یا هیأت داوران به موارد فوق الذکر توجهی ننموده و حتی علی رغم فوت یکی از طرفین دعوا و بی اعتباری امر داوری مبادرت به صدور رأی داوری می نمایند، در این وضعیت، رأی داور به نظر اینجانب بدون درخواست ابطال هم، باطل است ولی به جهت اطمینان و استفاده از مواعد قانونی و رعایت تشریفات قانونی بهتر است درخواست ابطال رأی داور گردد.
به عنوان نمونه می توان به دادنامه صادره از شعبه 15 دادگاه تجدیدنظر استان تهران به شماره 9209970221500312 تاریخ 25/3/1392 اشاره نمود که صریحاً در دادنامه موصوف به شرح گواهی انحصار وراثت ارائه شده از سوی تجدیدنظر خواه مبنی بر فوت احدی از طرفین دعوا، دادگاه تجدیدنظر به لحاظ مؤخر بودن تاریخ فوت نسبت به رأی داور به استناد بی اعتبار شدن شرط داوری مستند به بندهای 1 ماده 481 و بند 7 ماده 489 قانون آیین دادرسی مدنی با توجه به درخواست ابطال رأی ، مبادرت به صدور حکم به ابطال رأی داوری نموده است.
ایران داوری با حضور داوران و مشاوران متخصص در تمامی موضوعات داوری همچنین موارد زوال رای داوری ، آماده ارائه خدمات داوری می باشد.
